En ja hoor, ook vandaag werden we weer lekker vroeg wakker! Dus na een heerlijk amerikaans ontbijtje snel op pad gegaan richting de Death Valley.  De weg hier naartoe was heel erg rustig, weinig tegenliggers, alleen wel af en toe opstakels op de weg zoals stenen en struiken, welke vanwege overstromingen over heel de weg verspreid lagen. Dit gaf een klein beetje vertraging maar uiteindelijk bereikten we ons doel! We kwamen aan bij Stovepipe Wells waar de temperatuur zo rond de 45 graden lag. Was even wennen, maar was prima te doen met wat ons nog te wachten stond… Na een tankbeurt zijn we doorgereden naar Badwater, de laagst gelegen plaats van het westelijk halfrond en ook de op een na warmste plek op aarde. Hier was het bijna tien graden warmer! 53.9 graden. Bij Badwater kon je een wandeling maken over de zoutvlakten, wat ons deels lukte. Het was echt ontzettend warm dus heel ver kwamen we niet (vooral ik, wes kon er nog wel redelijk tegen). Daarna snel de auto ingevlucht, airco aangezet en eerst tien minuten bijkomen haha.

Daarna doorgereden naar Zabriskie’s Point, waar je een heel mooi uitzicht had over een deel van de Death Valley. Dit lag wat hoger dus was qua temperatuur al veel beter te doen. Hierna wilden we nog naar Dante’s View, wat ook een mooie plek hoort te zijn, maar hier zijn we nooit aangekomen omdat de weg was afgesloten.

Na 4,5 uur in de Death Valley vonden we het toch wel genoeg geweest, airco werkte niet echt meer verkoelend en het werd ook steeds warmer dus besloten we om richting ons motel te rijden in Beatty. Het plan van wes om een eitje te bakken op de motorkap mislukte helaas ook, aangezien onze auto wit is en de motorkap niet zo heel warm werd, en er was veel schaduw. Dus dat scheelde weer een hoop rotzooi.. Onderweg naar ons hotel zijn we nog gestopt bij een ghosttown: Ryolite, was erg leuk om te zien!

Morgen gaan we op pad naar Las Vegas, kijken of we nog een beetje geluk hebben in de casino’s!

Gisterenochtend zijn we vanuit Indianapolis naar Pittsburgh gereden, deze tocht duurde ongeveer een uur of 5 en helaas deden wij er wel 6  uur i.v.m. files. Eenmaal aangekomen in ons Travelodge motel in Pittsburgh hebben wij alles uitgepakt en nog wat TV gekeken.

Rond een uur of 4 zijn we wat gaan eten bij de McDonald’s waarna we vervolgens onze reis voortzetten naar het PNC Park waar de Pittsburgh Pirates om 7 uur speelden tegen de L.A. Dodgers. Om hier te komen was ook nog een heel verhaal, een hoop files en zoektocht naar een parkeerplaats brachts ons rond kwart voor 7 bij het stadion.

Nadat we bij de fanshop van de thuisclub iets voor mijn kleine broertje Jordi zijn wezen halen, hebben we onze plaatsen opgezocht. Dit waren prima stoeltjes met een uitstekend uitzicht. Over het veld, stadion en ook de stad hadden wij nu een prima view. De wedstrijd was leuk om mee te maken, maar ik zal niet snel een tweede wedstrijd bezoeken. En ook verloren de Pirates helaas met 9-3 van de sterkere Dodgers uit L.A. Hierna zijn we snel naar ons Motel gereden omdat we er de volgende dag alweer vroeg uit moesten om richting the Big Apple te rijden.

Vanochtend vertrokken we vroeg, met een volle tank en vol goede moed richting New York City. Deze haast 400 mijl durende trip bracht ons rond 3 uur aan in Newark waar we onze auto na 2 weken weer in moesten leveren.

Hierna hebben we nog 3 uur getobd met het OV om uiteindelijk om 6 uur in de avond aan te komen in het Penthouse in West New York! Waar ik nu na een heerlijk avondmaal dit zit typen met een pracht uitzicht over Manhattan. (zie foto)

Vanmorgen vroeg vertrokken we helaas alweer uit ons meer dan prima hotel in St. Louis. De reis naar Indianapolis duurde ongeveer 4 uur, ook kwamen we in onze 3^e nieuwe en laatste tijdzone terecht; die van New York. Waardoor de reis dus eigenlijk 5 uur heeft geduurd.

We zijn in Indianapolis direct door gereden naar het wereldbekende circuit; ‘’Indianapolis Motor Speedway’’ dit circuit is onder andere bekend van NASCAR, de MotoGP en Indy Car Racing. Maar het circuit is waarschijnlijk het bekendst van de Indianapolis 500 waar onze eigen Nederlandse coureur Arie Luyendyk een aantal records heeft gevestigd. Daarnaast heeft het circuit ook gediend als Officiële Grand Prix circuit voor de Formule 1, Michael Schumacher werd hier als eerste winnaar in 2000! Op dit moment word het circuit helaas niet meer opgenomen in het klassement van de Formule 1.

Eenmaal aangekomen bij het circuit was het moeilijk te vinden waar we naar binnen konden dus na een rondje om het circuitterrein heen te hebben gereden namen we een afslag en kwamen we uiteindelijk tot onze grote verbazing op het circuit zelf terecht. Hier kwamen we een man tegen die zei dat dit eigenlijk niet de bedoeling was maar dat hij wel een oogje dicht zou knijpen, waardoor ik midden op het circuit heb mogen staan en een aantal leuke foto’s heb kunnen nemen. Hierna zijn we een tribune beklommen om nog meer mooie foto’s te maken, want ja ze knijpen nu toch een oogje dicht dan moeten we het er maar van nemen.

Om deze middag af te sluiten zijn we nog naar de Hall of Fame van het circuit geweest, maar goed ik ben zelf geen super autorace fan dus daar kon ik niet echt héél enthousiast van worden.

Morgen wacht ons een vrij lange reis naar Pittsburgh (Pennsylvania) waar we ’s avond een honkbalwedstrijd van de Pittsburgh Pirates gaan bezoeken!

Springfield & St. Louis, Missouri (and a little bit of Illinois)

Gisterenochtend (12 Augustus) zijn wij vanuit Oklahoma City richting Springfield gereden, dit ligt in de staat Missouri. Deze reis duurde ongeveer 4 uur, we kwamen rond 2 uur in de middag aan in Springfield en we wisten  van tevoren al dat hier weinig te doen was. En dat bleek dus ook zo. Vooraf gezien waren we blij dat dit Motel een zwembad had, maar het was helaas maar 27 graden met dichte bewolking dus niet echt weer om bij te bruinen aan het zwembad. Dus hebben we gisteren in Springfield een dag gehad waar voor de rest weinig over valt te vertellen, vandaar dat we dat ook maar in 1 stukje schrijven.

Vanochtend (13 Augustus) zijn we vanuit Springfield richting St. Louis gereden dit ligt nog steeds in de staat Missouri, althans een groot deel van deze stad. Het was ongeveer 3 uur rijden en kwamen rond half 12 – 12 uur aan in deze hele grote stad. Hier hebben we eerst de Old Chain of Rocks Bridge bekeken, welke over de Mississippi River gaat. Deze brug word nu niet meer gebruikt maar was vroeger onderdeel van Route 66 (zie foto’s). Hij zag er nogal oud en creepy uit en we hebben de 2 mijl lange brug dus ook maar gedeeltelijk bewandeld. Het midden van deze brug is de staatsgrens tussen Missouri en Illinois waardoor we vandaag dus ook een ‘’beetje’’ in Illinois zijn geweest.

Ook zijn we nog een aantal keer over de vernieuwde versie van deze brug gereden de New Chain of Rocks Bridge, dit deden we omdat wij dwangmatig inmiddels van alle staten waar wij komen foto’s van de welkomstbordjes maken.

Hierna doorgereden naar de Gateway Arch in het centrum van St. Louis. Een 192 meter hoog, boogvormig monument aan de rand van de Mississippi. Hier zijn we in omhoog gegaan via een soort kabelbaan/tram achtig iets. We zaten in een hele kleine capsule met 2 anderen. Eenmaal boven aangekomen werd ons een prachtig uitzicht van de stad St. Louis aangeboden. Vooral het uitzicht op de stadions van St. Louis Cardinals (Baseball) en de St. Louis Rams (American Football) vond ik (Wesley) erg gaaf om te zien.

Eenmaal ingecheckt in ons Hotel (Days Inn & Suites) hebben we een lekker pizza-tje online bij de Domino’s besteld. Die we op dit moment heerlijk op zitten te eten.

Morgen gaan we verder richting het oosten want Indianapolis staat op de planning.