Vandaag stond er een ritje naar Oklahoma City op de planning. Onderweg zagen we opeens een hele grote rookwolk in de verte, welke precies op onze route lag. Snel even gegoogled natuurlijk, ramptoeristen die we zijn, en bleek dat het om een olietank en fabriek ging die in brand stonden. Evacuaties waren al aan de gang, gelukkig reden wij erlangs en bleven we op veilige afstand.

Hierna zijn we verder gereden naar Clinton om hier het route 66 museum te bezoeken. Dit museum ging over de geschiedenis van de route 66 en had allerlei leuke voorwerpen uit die tijd.

Verder weinig bijzonders meegemaakt vandaag, weer lekker bij het zwembad gelegen en een beetje bijgebruind/verbrandt (wes). Komende dagen zullen er waarschijnlijk hetzelfde uit gaan zien aangezien er hier in midden  Amerika niet heel veel bijzonders te doen is. Maar dan zijn we in ieder geval goed uitgerust voor New York!

Na ons lichtelijk te hebben verslapen door het niet zetten c.q. vergeten te zetten van de wekker werden wij wat later wakker. Na een voor ons doen heerlijk ontbijt in het Hotel Blue in Albuquerque gingen wij om 9 uur richting onze volgende verblijfplaats; Amarillo in Texas. Ook hier gaan we vandaag weer een uur verder de tijd in, net als gister.

Onderweg zijn we gestopt bij Adrian dit ligt net over de grens van de Texas staatslijn, dit is het absolute middelpunt van de Route 66. Richting Chicago is het nog 1139 mijlen, en ook de andere kant op richting Los Angeles is het eveneens 1139 mijlen hobbelen. Na hier ook gelijk een broodje te hebben gegeten vervolgden we onze weg richting Amarillo.

Onderweg naar Amarillo keek ik in mijn achteruitrijspiegel en zat er een Sheriff auto met grote zwaailichten achter ons. Ik besloot toch maar te stoppen, en moest vervolgens alle papieren laten zien. Dit was allemaal in orde, en alsnog moest ik mee de Sheriff auto in, hier kreeg ik na een kruisverhoor te horen dat ik maar liefst 5 mijl te hard reed. (80 waar je 75 mocht) Dit tikte de agent allemaal in op een laptop uit het stenen tijdperk, dit was best grappig om te zien ha-ha. Gelukkig kregen we geen boete en mochten we onze weg weer ”veilig” vervolgen van deze aardige politieagent.

Vlak voor Amarillo gingen wij van de snelweg af om richting de Cadillac Ranch te gaan. Dit is een soort Cadillac kerkhof waar een aantal Cadillacs voor de helft in de grond staan. Hier spuiten alle toeristen en voorbijgangers hun eigen tekening op. Ook wij hebben dit gedaan, omdat wij van hele aardige andere toeristen 4 spuitbussen kregen.

Hierna zijn we naar ons hotel gegaan wat er wederom prima uitziet, en hebben zijn we weer lekker bijgebruind bij het zwembad.

Morgen gaan we richting Oklahoma City in Oklahoma en gaan we langs het Route 66 museum in Clinton (Oklahomo)

Vandaag hebben we een rustig dagje gehad. De rit naar Albuquerque duurde ongeveer 3,5 uur. Hier hebben we eerst het Ratelslang Museum bezocht, waar de grootste collectie ratelslangen ter wereld te vinden is. Dit was erg leuk om te zien maar ook wel een beetje eng, het waren er wel erg veel! En de meeste ook nog eens dodelijk.. Een eng idee dat deze ook gewoon in onze omgeving vrij rond glijden.

Hierna zijn we gezellig boodschapjes gaan doen bij Walmart. Even wat water weer inslaan en een lekker magnetronmaaltijdje voor de avond gekocht. Super veel keuze en het is ook nog eens goed te eten dus prima te doen!

Vervolgens richting ons hotel gegaan, wat erg mooi is en een zwembad heeft dus hier hebben we snel gebruik van gemaakt. Al duurde dit niet lang omdat we een spin op de bodem van het zwembad zagen lopen… En pasgeleden hadden we een documentaire gezien over een dodelijke zwembadspin haha, dus meteen het zwembad weer uitgeklommen en even snel gegoogled. Maar bleek dat deze vooral in Australie voorkomt dus gelukkig niks aan de hand.

Morgen gaan we naar Amarillo in Texas en zijn we op de helft van onze rondreis.

Na een lekker koud nachtje, door een iets te goed functionerende airco, werden we weer fris, fruitig en verkleumd wakker in ons crappy motel. Snel op weg richting de Monument Valley waar het lekker warm was! Na drie uur reizen kwamen we aan het eind van de ochtend aan bij het Visitor’s Centre in Utah. Hier hebben we een souvenirtje gekocht voor thuis en onze route bekeken. Daarna zijn we de Monument Valley ingereden wat heel erg indrukwekkend en mooi was! Naar onze mening, mooier als de Grand Canyon…

De weg, zanderig en hobbelig, voerde langs allerlei rotsformaties die door de eeuwen heen tot stand zijn gekomen. Af en toe moesten we even stoppen voor overstekend wild maar daarna konden we weer hobbelend verder. De weg duurde ongeveer 2,5 uur dus hierna hadden we nog tijd zat om andere dingen te bezoeken. We besloten om richting Sunset Crater te gaan, een krater ontstaan door een vulkaanuitbarsting zo’n 1000 jaar geleden. Helaas hebben we de krater nooit gevonden, wel allerlei trails gelopen die beloofden dat we een mooi uitzicht zouden hebben aan het eind van het pad maar helaas… niks te zien, en dat was wel jammer aangezien het vrij heftige beklimmingen waren! Maar ach, dat is goed om het luie zweet eruit te lopen.

Hierna zijn we weer terug gegaan naar ons crappy motel. Wat bij terugkomst nog crappier was! Bleek dat er opeens andere mensen in onze kamer zaten. Gelukkig hadden we alle spullen in onze auto meegenomen omdat we het al niet helemaal vertrouwden…

Dus snel naar de receptie gegaan en onze ontdekking uitgelegd. Hier werd goed op gereageerd en we kregen een nieuwe kamer, zonder anderen erin.

Morgen gaan we richting Holbrook en slapen we in een Wigwam..

Na een heerlijke nachtrust op het XXL bed in Vegas ging om half 6 alweer het wekkertje. Voordat we op pad gingen pikten we eerst even ons ontbijt op bij de Subway, wat in ons Hotel gevestigd zat. Hierna gingen we op weg naar de Hoover Dam, dat was zo’n 45 minuten rijden.

Bij de Hoover Dam aangekomen werden wij en onze auto eerst grondig gecontroleerd door de Arizona Border Patrol. Bij de Hoover Dam wat mooie plaatjes geschoten, helaas hadden we alleen toegang tot de lelijke kant van de Hoover Dam, maarja gelukkig kwam de Grand Canyon eraan, en dat maakte een hoop goed. Na 4,5 reizen vanaf Las Vegas kwamen we rond 11:30 aan bij Grand Canyon National Park. We waren heel snel binnen dankzij onze ‘America the Beautiful Pass’ of zoals de Amerikanen het noemen: The Magic Pass.

In de het park zijn we eerst naar het Visitor’s center geweest om een route uit te stippelen, dit heeft helaas niet veel geholpen want we zijn alsnog een aantal keer verdwaald en verkeerd gereden in het park zelf. Gelukkig zat er bij het visitors center wel een mooie lookout waar we de eerste plaatjes van de Grand Canyon hebben mogen schieten. Toen was het al rond een uur of half 1 en kregen wij weer trek, we zijn naar de Market Plaza van het park gereden en hebben daar een heerlijk maaltje opgepeuzeld.

Vervolgens zijn we naar meerdere lookouts geweest in het park, allemaal waren ze mooi en indrukwekkend. Helaas kwamen er bij de laatste twee lookouts een hoop regen en onweersbuien over ons heen zetten, waardoor we het snel voor gezien hielden. Wel kwamen we bij ons laatste lookout punt (Desert View) nog 2 elanden tegen, die zo’n 2 a 3 meter van onze auto af stonden.

Het einde van de middag was inmiddels aangebroken en toen zijn we richting ons Motel in Flagstaff gereden, wat nog een hele zoektocht was. Eenmaal ingecheckt, hebben we de dichtstbijzijnde Mcdonald’s opgezocht en zijn we daar eens flink gaan bunkeren.

Morgen wacht Monument Valley weer op ons! DOEI!