Hiroshima, 1 november

Vandaag zijn we de dag begonnen met een heerlijk ontbijt in ons hotel, wat een luxe.. niet voor je eigen ontbijt te hoeven zorgen. Hierna zijn we weer richting het Hiroshima Peace Memorial Park gelopen.

Hier hangt de bel voor de vrede, een ieder wordt gevraagd deze te luiden, dus ik liet deze kans niet onbenut. Zie hieronder het korte filmpje (excuses voor het abrupte einde, gwynn schrok nogal van mijn ‘luide’ gong).

Daarna zijn we naar het Hiroshima Peace Memorial Museum gegaan. Dit ligt in hetzelfde park. Dit museum neemt je mee naar het vroegere Hiroshima (voor 6 augustus 1945) en laat vervolgens de gevolgen zien van de atoombom die Hiroshima trof op 6 augustus 1945 8:15am. Ook wordt er veel aandacht besteed aan de ontwikkeling van nucleaire wapens die in de jaren hierna enorm toenam. Dit bereikte in 1986 zijn hoogtepunt. Hierna is het geleidelijk afgenomen door verschillende verdragen die zijn getekend door diverse landen. Het uiteindelijke doel, geen nucleaire wapens, is helaas nog niet bereikt. Wat op mij het meeste indruk maakte was het feit dat zelfs mensen die zich twee kilometer vanaf het hypocenter bevonden volledig verbrand waren en dat de ruiten van huizen 27 kilometer verderop sneuvelden op het moment van inslag. Op dit moment zijn de nucleaire wapens nog veel krachtiger dan deze bom; minimaal 700x zo krachtig.

Ook zijn we naar het theater geweest voor een typische japanse voorstelling; Kagura. Kagura is een traditionele japanse dans. Wat de dans uitbeeld is het goede tegen het kwade. Vaak is het de duivel of een demoon die verslagen word in het toneelstuk. Zo ook bij het toneelstuk wat wij vandaag hebben bijgewoond. De kostuums die ze dragen wegen +/- 20 kg dus dat is al een prestatie opzich. Het was erg leuk en interessant om deze theatervoorstelling bij te wonen. Hieronder zie je een kort fragment vanuit de voorstelling. Waarbij de 2 karakters met de grote maskers de demonen moeten voorstellen.